O kurwa... Rozdział 68 pozbawił mnie tchu i zmusił moje serce do szaleńczego galopu.

Rozdział 44 i to jak Hermiona wyjaśniła Moody'ego było szokująco dobre.

Rozdział 41 - uwielbiam interakcje między Hermioną i Snapem.

Rozdział 39 i to do czego doprowadził Ron... Ta rozmowa rozerwała moje serce.

W rozdziale 28 jest pełno podwójnych liter i dziwnych pomyłek typu "przewróceniewywrócone".

Rozdział 26 i odsłonięcie blizn przez Snape’a. O mamusiu. To opowiadanie ma wszelkie predyspozycje do zostania jednym z moich ulubionych. Ciekawa jestem Hermiony w momencie gdy między nią a Severusem dojdzie do zbliżenia. To będzie ciężki do zgrania moment, biorąc pod uwagę jej doświadczenia. Ale jeśli Snape będzie trzymał celibat, to to będzie jeszcze bardziej obłędne.

Rozdział 22 - zaczęłam piszczeć z podekscytowania. Czytanie w myślach jest awesome!

Wywaliło mnie z opublikowaniem, więc trudno, napiszę część dalszą w następnym komie.

To ogólnie podsumowując, to jest serio super opowiadanie i wracam do niego już któryś raz i nadal zachwyca.

Na początek odkryłam ja na Wattpadzie szukając fajnych ff z HP, później gdy próbowałam je z powrotem odnaleźć (nie udało się, bo dziewczynie się usunęło) postanowiłam poszukać na oryginalnej stronce, i znalazłam zarówno oryginał jak i to/te xd tłumaczenie. Plusem czytania tutaj(zamiast na watt) są twoje dopiski jako pierwszej osoby tłumaczącej lwice, i cieszę się, że tu trafiłam.

A opowiadając o samej książce, to po pierwsze lubię długie ff, bo zwykle są ciekawiej i lepiej rozplanowane i wytłumaczone niż krótki(wiadomość są wyjątki), ale jednocześnie gdy chce się powrócić zajmują większą część nocy haha.
Mega też podobało mi się dogłębne wytłumaczenie psychiki i zachowań bohaterów. Na pewno autorka postarała się, wymyślając te wszystkie zmiany akcji, zaklęcia, struktury, spotkania śmierciożerców itp. i tym jestem absolutnie urzeczona.

Bardzo dziękuję tłumaczącej to opko i jej betom, za przetłumaczenie tego cudnego ff. Skoro tłumaczyłaś to ff ok. 6 lat temu, i już wtedy kończyłaś studia, to teraz pewnie jesteś już zdecydowanie dalej w życiu, i mam nadzieję, że wszystko układa się pomyś , że pewnie sama autorka tego nie przeczyta, bo na jej profilu jest tylko to opko edytowanie 6 lat temu ale cii.

Serdeczne pozdrowienia od Emily dla każdego kto to czyta(i w sumie dla nieczytających też xd) ️️

PS
A, i sorki za nieuporządkowanie logiczne całości, ale 4 w nocy to nie najlepszy czas na pisanie komów...chyba...

Dobra, opowiadanie zaczęłaś tłumaczyć 10 lat temu a skończyłaś 6, więc pewnie już nawet tu nie zaglądasz.

Wspaniałe opowiadanie. Bardzo długie, ale jakże jestem spełniona po jego przeczytaniu! Podziwiam autorkę, ale również i tłumaczkę która poświęciła swój wolny czas na tłumaczenie :) Opowiadanie jest lepsze niż nie jedna książka, którą przeczytałam. Powala z nóg! :)

Wróciłam po latach i nadal mi się podobało, mam nadzieję, że jeszcze kiedyś dla nas przetłumaczysz jakąś perełkę. Widać kawał pracy, dziękuję :)

To jedna z tych historii, na której tle inne Sevmione po prostu nie istnieją. Świetny fanfik, do którego na pewno wrócę. Bardzo emocjonalny i ze świetną fabułą; już nawet nie wspominam o genialnym poprowadzeniu postaci. Chore uczucia Lucjusza - przerażające na wielu płaszczyznach, naprawdę świetnie przedstawiona zwyrodniała, spaczona "miłość". Piękna, uczuciowa historia; nie sposób wymienić te wszystkie momenty, przy których dostaje się tachykardii - ze wzruszenia, zaskoczenia, strachu, tych wszystkich emocji. Tak jak moment, kiedy Harry czytając Hermionie "Historię Hogwartu" uświadamia sobie, że w końcu znalazła sposób, aby ją przeczytać, tym swoim pyrrusowym zwycięstwem...to było przerażająco smutne. Pięknie dziękuję Wspaniałej Tłumaczce za tą tytaniczą pracę! Jesteś Wielka! :)

Fantastyczne opowiadanie i fantastyczny fanfic. Jest rok 2020, a ja dalej czytam fanficki przenoszące mnie do świata mojego dzieciństwa. Dziękuję Ci za Twoją pracę :)

Nie mam pojęcia, który już raz to czytam, ale nadal nie zmieniają się moje uczucia względem tego opowiadania - jestem oczarowana i naprawdę żałuję, że nie dowiem się niczego o dalszych losach bohaterów. Fabuła i bohaterowie to cudo nad cudami, ale jeszcze bardziej zachwycona jestem tłumaczeniem. Nie wiem w sumie, dlaczego dopiero teraz komentuję, ale jakoś nie mogłam się powstrzymać. To naprawdę magiczne, że są opowieści, do których wraca się tak często, nawet częściej niż do oryginalnej serii.

Najlepsze tłumaczenie jakie do tej pory czytałam ️